Kapsam Dışı Bırakma Maddeleri sayfasının kaynağını görüntüle

<br>
'''Kapsam dışı bırakma maddeleri''' (veya dışlama hükümleri), bir kişinin mülteci statüsü veya uluslararası koruma kapsamından yararlanmasını engelleyen özel hükümlerdir. Bu maddeler, özellikle [[Mültecilerin Hukuki Statüsüne İlişkin 1951 Cenevre Sözleşmesi|1951 tarihli Cenevre Sözleşmesi]]'nin 1F maddesinde düzenlenmiştir. Amaç, ciddi suçlara karışmış ya da Birleşmiş Milletler ilkeleriyle bağdaşmayan fiillerde bulunmuş kişilerin mülteci korumasından yararlanmasını önlemektir.

Cenevre Sözleşmesi'nin 1F Maddesi’ne göre kapsam dışı bırakılabilecek kişiler:

* Savaş suçu, insanlığa karşı suç ya da barışa karşı suç işlemiş olanlar,
* Ciddi adi bir suç işlemiş olanlar (özellikle başvuru ülkesine kabul edilmeden önce),
* Birleşmiş Milletmeler’in amaç ve ilkelerine aykırı fiillerde bulunanlar.

Bu maddeler, mülteci korumasının kötüye kullanılmasını önlemeyi hedefler. Ancak uygulanmaları ciddi hak kayıplarına yol açabileceği için, her vaka bireysel olarak dikkatle değerlendirilmelidir. Kapsam dışı bırakma kararı, kişinin iltica talebinin reddedilmesi anlamına gelir ancak bu kişinin zorla geri gönderilmemesi (non-refoulement) ilkesine aykırı olmamalıdır.

Not: Kapsam dışı bırakma, iltica hakkının mutlak olmadığı ve belirli etik ve hukuki sınırlar içinde değerlendirilmesi gerektiğini gösterir. İnsan hakları hukuku çerçevesinde, bu hükümlerin keyfi veya ayrımcı biçimde uygulanmaması esastır.




{{Temel_Terimler}}

[[Category:Temel_Terimler]]