Cartagena Mülteciler Bildirisi

madde14 sitesinden
Jaakpaat (mesaj | katkılar) tarafından oluşturulmuş 09.10, 27 Nisan 2016 tarihli sürüm (1 revizyon içe aktarıldı)
(fark) ← Önceki hâli | En güncel hâli (fark) | Sonraki hâli → (fark)
Şuraya atla: kullan, ara

1984 CARTAGENA MÜLTECİLER BİLDİRİSİ


Cartagena, Kolombiya’da 19-22 Kasım 1984 tarihleri arasında yapılan “Coloquio Sobre la Proteccion Internationales de los Refugiados en American Central, Mexico y Panama: Problemas Juridicos y Humanitarios” dan (Orta Amerika, Meksika ve Panama’daki Mültecilerin
Yasal ve İnsancıl Problemlerden korunması Hakkında Uluslararası Konferans Dizisi) uyarlanmıştır.


Konferans dizisi, temellerini tümü ile paylaştığı ve aşağıda tekrar ettiği, Orta Amerika’da barış ve İşbirliğine ilişkin Contadora kararlarında belirtilen mültecilere ilişkin taahhütleri takdir ile kabul eder:


(a) “Mültecilerin Statüsüne ilişkin 1951 Sözleşmesi ve 1967 Protokolü’nü eğer henüz kabul etmemişlerse, kabul etmek için anayasal prosedürün tamamlanması.”


(b) “Mültecilerin değişik kategorilerdeki diğer göçmenlerden ayrı tutulmasını sağlamak amacıyla, yukarıdaki paragrafta sözü edilen Sözleşme ve Protokolde kabul edilen terminolojinin benimsenmesi.”


(c) “Yukarıda geçen Sözleşme ve Protokol’deki hükümlerin kabul edilmesinden sonra, uygulanbilmesi için gerekli içsel mekanizmaların oluşturulması.” 


(d) “Orta Amerika ülkeleri arasında ve bütün Devletlerde sığınma problemlerinden sorumlu olan Hükümet kurumlarının temsilcileri arasında bir danışma mekanizmasının kuruluşunun güvence altına alınması.”


(e) “Orta Amerika’da Birleşmiş Milletler Mülteciler Yüksek Komiserliği’nin (BMMYK) üstlendiği çalışmaların desteklenmesi ve BMMYK’nin kuruluş bildirgesinde belirtilen görevleri yerine getirmesine yardımcı olmak için doğrudan eşgüdüm mekanizmalarının kurulması.”


(f) “Bütün mültecilerin ülkelerine geri dönüşlerinin gönüllü olmasının ve bunun kişisel olarak kendi beyanlarıyla teyit etmelerinin ve geri dönüşlerinin BMMYK ile işbirliği içinde gerçekleşmesinin sağlanması."


(g) “Mültecilerin, ülkelerine geri dönüşlerine yardımcı olmak üzere menşe ülke, gideceği ülke ve BMMYK temsilcilerinden oluşan bir üçlü Komisyonun kurulmasının güvence altına alınması.”


(h) “Sağlık, eğitim, çalışma ve güvenlik alanları başta olmak üzere, mültecilerin korunması ve desteklenmesine yönelik programların takviye edilmesi.”


(i) “Program ve projelerin, mültecilerin kendi kendilerine yetebilmelerinin sağlanması amacıyla hazırlanmasının güvence altına alınması."


(j) “BMMYK ve diğer uluslararası kuruluşların işbirliği ile her Devletin, mültecilerin korunması ve desteklenmesinden sorumlu yetkilileri eğitmesi.”


(k) “Uluslararası topluluktan Orta Amerika mültecileri için, ikili ya da çok taraflı antlaşmalar yoluyla sağlanacak acil destek istenmesi.”


(l) “BMMYK’nin işbirliği ile Orta Amerikalı mültecileri barındıracak diğer ülkelerin tespit edilmeleri. Hiçbir koşulda, bir mülteci kendi rızası olmadan üçüncü bir ülkeye gönderilemez.”


(m) “Bölge Hükümetlerinin mülteci problemini yaratan koşulları yok etmeleri için gereken çabayı göstermelerinin sağlanması.”


(n) “Mültecilere tam güvenceler verilecek biçimde, gönüllü ve kişisel geri dönüşün temelleri üzerinde antlaşma sağlanmasından sonra, mültecileri kabul eden ülkelerin, BMMYK ve mültecileri kabul eden ülke temsilcilerinin de eşlik edeceği biçimde menşe ülkelerin resmi
heyetlerinin mülteci kamplarını inceleyebilmesi için gereken izinleri vermesinin güvence altına alınması.”


(o) “Mülteci kabul eden ülkelerin, BMMYK ile eşgüdüm içinde olarak, gönüllü ve kişisel geri dönüş durumlarında mültecilerin ülkeden ayrılma işlemlerini kolaylaştırmalarının güvence altına alınması.”


(p) “Her durumda mültecilerin insan haklarına sayı duymak şartıyla, mülteci kabul eden ülkelerin mültecilerin menşe ülkelere karşı eylemlere katılmalarını önleyecek uygun önlemlerin kurumsallaştırılması.”



Konferans dizisi aşağıdaki nihai kararları benimser:
1. Bölge ülkeleri arasında, Sözleşme ve Protokolün uygulanmasını kolaylaştırmak için gerekli ulusal kanunların ve yönetmeliklerin kabul edilmesini teşvik etmek, ve gerekirse mültecilerin korunmasını sağlamak için iç işlemler ve mekanizmaları oluşturmak. Ayrıca, kabul edilen ulusal kanun ve yönetmeliklerin Sözleşme ve Protokol ilkelerini yansıtmasını güvence altına almak ve böylelikle mülteciler konusunda gerekli olan ulusal kanunların sistematik bir biçimde uyumlulaştırılması işlemini sağlamak.


2. 1951 Sözleşmesi ve 1967 Protokolünü henüz onaylamamış ya da kabul etmemiş Devletlerin, bu belgelerin kapsamlarına sınırlama getirecek biçimde çekince koymamalarını sağlayacak biçimde onaylamalarını ve kabul etmelerini güvence altına almak ve bu türden  çekinceler koymuş ülkeleri bu çekinceleri en kısa zamanda kaldırmaya davet etmek. 


3. Orta Amerika bölgesindeki kitlesel mülteci akınından edilen tecrübeler göz önünde bulundurularak, uygun ölçüde ve bölgede devam eden durum akılda tutularak, ABÖ (Afrika Birliği Örgütü) Sözleşmesi’ndeki (1. Madde, 2. paragraf) örneğin ve Amerika Ülkeleri Arası İnsan Hakları Komisyonu’nun raporlarında kullanılan öğretinin ışığında, mülteci kapsamının genişletilmesinin gereğini tekrar vurgulamak. Böylece, bölgede kullanılması tavsiye edilen mülteci tanımı ya da kavramı, 1951 Sözleşmesinin ve 1967 Protokolünün öğelerini içerdiği gibi, bunun yanı sıra, yaygın şiddet, dış saldırı, iç çatışmalar, yaygın insan hakkı ihlalleri, ya da kamu düzenini ciddi olarak bozan diğer durumlardan dolayı hayatları, güvenlikleri, ya da özgürlükleri tehdit altında olduğu için ülkelerinden kaçan kişileri de kapsayacaktır.


4. Sığınma hakkı verilmesinin ya da mülteci statüsünün yanınmasının barışçı, politik olmayan ve sadece insancıl doğasını teit etmek ve her iki durumun da mültecilerin menşe ülkelerine karşı düşmanca bir tutum olarak addedilemeyeceğine ilişkin uluslararası kabul görmüş ilkenin önemin vurgulamak.


5. Zulüm riski olan yere geri göndermeme ilkesinin (sınırda geri çevirmenin yasaklanmasını da içerecek şekilde), mültecilerin uluslararası korumasının bir olarak önemini ve anlamını vurgulamak. Bu ilke mülteciler için çok önemlidir ve uluslararası hukukun şimdiki durumunda bir jus cogens kuralı olarak kabul edilmeli ve uygulanmalıdır. 


6. Sığınma ülkelerine, sınır bölgelerinde bulunan mülteci kamplarının ve yerleşim bölgelerinin, mültecilere sağlanan güvenliğin arttırılmasını, insan haklarının güvence altına alınmasını ve kendi kendine yeterliliklerinin arttırılması ve evsahibi toplumla entegrasyonlarını hedefleyen projelerin uygulanmasını göz önüne alarak, sınırdan makul bir uzaklıktaki iç bölgelerde kurulması gerektiği konusunu vurgulamak.


7. Dünyanın değişik bölgekerinde mülteci kamplarına ve yerleşme bölgelerine yapılan askeri saldırıların yarattığı sorunları kaygı ile karşıladıklarını vurgulayarak, Orta Amerika ülkeleri, Meksika ve Panama Hükümetlerine, bu konuda BMMYK Yüksek Komiserinin BMMYK
Yürütme Komitesine sunduğu önlemleri desteklemelerini tavsiye etmek.


8. 1951 Sözleşmesi ve 1967 Protokolü şle Amerikan İnsan Hakları Sözleşmesinin hükümleri temelinde, özellikle 22 no’lu Kitlesel Göç Durumlarında Sığınma Arayanların Korunması maddesi olmak üzere, BMMYK Yürütme Komitesinin nihai kararları göz önünde bulundurularak Bölge ülkelerinin mültecilere yaptığı muamelelerde bir asgari standardı ortaya koymalarını güvence altına almak.


9. Yerlerinden edilmiş kişilerin kendi ülkelerindeki durumlarından duyulan kaygıyı dile getirmek. Bu bağlamda, Konferans Dizisi ulusal yetkililere ve sorumlu uluslararası örgütlere, bu kişilere koruma ve destek sağlamaları ve bulardan çoğunun çektiği güçlüklerin hafifletilmesi çağrısını yapar.


10. 1969 Amerika İnsan Hakları Sözleşmesi’ne taraf Devletlere, topraklarında bulunan asilados (sığınmacı) ve miltecilerle ilişkilerinde bu belgedeki yükümlülükleri uygulamları çağrısında bulunmak.


11. Çok sayıda mülteci bulunan bölgedeki ülkelerde, uluslararası topluluk tarafından BMMYK vasıtasıyla sunulan kaynakları istihdam yaratılmasına ya da oluşturulmasına ayırarak, bu kişileri ülkenin üretici yaşamına entegre etmek ve böylece mültecilerin ekonomik, sosyal
ve külürel haklarından yararlanmaları konusunda gereken çalışmayı yapmak.


12. Miltecilerin geri dönişlerinin gönüllü ve bireysel özellikte olmasını ve bunun mutlak güvenlik koşulları altında yerine getirilmeis ve tercihen mültecinin menşe ülkesindeki ikamet yerinde olması gereğini vurgulamak.


13. Ailelerin tekrar birleştirilmesinin, mülteciler konusunda temel ilke olduğu ve bunun sığınma ülkesindeki insancıl muameelere dayalı hükümet şekli olduğu kadar, gönüllü geri dönüş durumlarında da sağlanacak olanakların temeli olduğunu kabul etmek.


14. Sivil Toplum Örgütlerini, uluslararası ve ulusal örgütleri, değerli görevlerini sürdürmeleri, çalışmalarını BMMYK ve sığınma ülkesinin ulusal yetkilileri ile bu yetkililerin koyduğu ilkeler çerçevesinde uyum içinde kalarak eşgüdümle yürütmeleri konusunda teşvik etmek. 


15. Asilados (sığınmacı) ve mültecilerin uluslararası korunmasını arttırmak amacı ile başta Amerika Ülkeleri Arası (Inter-American) İnsan Hakları Komisyonu olmak üzere, Amerikan Ülkeleri Arası sistemin yetkili örgütlerinden daha çok faydalanılmasını desteklemek. 
Dolayısıyla, bu görevin gerçekleştirilmesi için Konferans Dizisi Komisyonu ile BMMYK’nin arasında var olan yakın eşgüdüm ve işbirliğinin güçlendirilmesi gereğini gözönünde tutmaktır.


16. Afrika Birliği Örgütü (ABÖ) ile BMMYK’nin İşbirliği Programı’nın ve bugüne kadar yürütülen faaliyetlerin önemini kabul etmek ve bundan sonraki aşamanın Orta Amerika, Meksika ve Panama’da kitlesel mülteci akımları tarafından yaratılan soruna odaklanması gereğini önermek.


17. Orta Amerika ve Contadora Grubu ülkelerinde, mültecilerin ve genel olarak insan haklarının korunmasına ilişkin uluslararası normlar ve ulusal yasaların mümkün olan her seviyede yayılmasını sağlamak. Konferans Dizisi, özellikle bu tür bir yayılmanın uygun üniversiteler
ve yüksek öğretim merkezlerinin değerli işbirliği ile yürütülmesinin önemli olduğuna inanır. 


Bu nedenlerle Konferans Dizisi aşağıdaki önerileri yapar:
*Contadora Kararlarında belirtilen, mültecilerle ilgili taahhütlerin Konferans Dizisine katılan 10 Devlet için de norm oluşturması ve Orta Amerika bölgesindeki mültecilerle ilgili olarak kabul edilecek tavra taviz vermeden ve dürüst olarak riayet edilmesi.


*Konferans Dizisi (III) tarafından ulaşılan nihai kararların, günümüzde Orta Amerika, Meksika ve Panama’da sürmekte olan kitlesel mülteci akımının yol açtığı vahim sorunlara karşı aranan çözüm arayışlarında dikkate alınması gerektiği.


*Konferans Dizisinin çalışma belgesinin ve öneri ve raporlarının yanı sıra vardığı nihai kararlar ve tavsiyelerinin ve diğer önemli dokümanlarının bir kitap halinde basılması ve Kolombiya Hükümeti, BMMYK, Afrika Birliği Örgütü’nün yetkili organlarından bu belgenin en yaygın şekilde dağıtımını sağlamak için gerekli işlemleri yapmalarının istenmesi.


*Eldeki belgenin “Cartagena Mülteciler Bildirisi” olarak ilan edilmesi.


*Birleşmiş Milletler Mülteciler Yüksek Komiserinden bu bildirinin içeriğini Orta Amerika ülkeleri, Belize, ve Kontadora Grubunu oluşturan ülkelerin Devlet Başkanlarına resmi olarak iletilmesinin istenmesi.


Nihayet, Konferans Dizisi Kolombiyalı yetkililere, ve özellikle Konferans Dizisini varlıkları ile şereflendiren Cumhurbaşkanı Bay Belisaro Betancur, Dış İşleri Bakanı Bay Augusto Ramirez Ocampo ve Birleşmiş Milletler Mülteciler Yüksek Komiseri Mr. Paul Hartling’e, ayrıca Cartagena de İndias Üniversitesi ve Üçüncü Dünya Araştırmaları Bölgesel Merkezi’ne öncülükleri ve bu önemli olayın gerçekleştirilmesindeki katkıları için derin takdirlerini sunar. Konferans Dizisi, Bolivar Valiliği ve Cartagena şehrinin yetkilileri tarafından sunulan destek ve misafirperverliği özellikle beyan eder. Konferans Dizisi ayrıca, haklı olarak “Kahraman Şehir” olarak anılan
Cartagena halkına sıcak karşılamaları nedeni ile teşekkür eder.


Sonuç olarak, Konferans Dizisi, Kolombiya halkı ve yetkililerinin özverili sığınma ve mülteci geleneğini takdir ile kayda geçirir.


Cartagena de Indias, 22 Kasım 1984