"Mülteci" sayfasının sürümleri arasındaki fark
| (Aynı kullanıcının aradaki diğer 3 değişikliği gösterilmiyor) | |||
| 1. satır: | 1. satır: | ||
| − | + | <br> | |
| + | '''Mülteci,''' vatandaşı olduğu ülke dışında bulunan ve [[Irk|ırkı]], dini, milliyeti (tabiiyeti), [[Belli Bir Sosyal Gruba Mensubiyet|belirli bir sosyal gruba mensubiyeti]] veya siyasi düşünceleri nedeniyle [[Zulüm|zulme]] uğrayacağından haklı sebeplerle korktuğu için vatandaşı olduğu ülkeye dönemeyen veya dönmek istemeyen kişidir. Bu tanım, uluslararası hukukta [[1951 BM Mültecilerin Hukuki Statüsüne Dair Uluslararası Sözleşmesi|1951 Mültecilerin Hukuki Statüsüne Dair Sözleşme’de (Cenevre Sözleşmesi)]] yer almakta olup, söz konusu sözleşme [[1967 Protokolü|1967 tarihli Protokol]] ile genişletilmiştir. Mülteci statüsü, yalnızca zulüm korkusuyla ülkesini terk eden kişilere yönelik uluslararası korumayı kapsamaktadır. | ||
| − | <br>''' | + | Bu kişileri kapsayan yasal sistem, yalnızca 1951 Sözleşmesi ve 1967 Protokolü ile sınırlı kalmayıp, aynı zamanda bölgesel ve evrensel nitelikteki insan hakları sözleşmeleriyle de desteklenmektedir. Bu çerçeve, mültecilerin kendi devletleri tarafından korunmadıkları koşullarda, özel bir uluslararası koruma rejimine tabi tutulmalarını mümkün kılar. Mültecilere tanınan bu koruma, [[Geri Göndermeme İlkesi|geri gönderilmeme (non-refoulement)]] ilkesi başta olmak üzere, yaşama hakkı, özgürlük ve güvenlik hakkı gibi temel hakların uluslararası düzeyde güvence altına alınmasını içerir. |
| + | |||
| + | Mülteci statüsü, bireysel başvuru ve değerlendirme süreçleriyle tanınır. Statü tanındıktan sonra kişi, ilgili devletin mevzuatına göre yasal olarak kalma hakkı kazanır ve çeşitli sosyal, hukuki ve ekonomik haklardan yararlanabilir. Bu haklar arasında sağlık hizmetlerine erişim, eğitim, barınma, çalışma izni ve aile birleşimi yer alır. | ||
| + | <br> | ||
| + | <br> | ||
| + | '''Karma Kullanımlar ve Yanlış Anlamalar:''' | ||
| + | Mülteci terimi, günlük dilde ve medyada sıklıkla "[[sığınmacı]]", "[[göçmen]]" ya da "kaçak" gibi terimlerle karıştırılmaktadır. Oysa bu terimler, hem hukuki hem de pratik anlamda birbirinden farklıdır. “Sığınmacı”, henüz mülteci statüsü kazanmamış, başvurusu değerlendirme aşamasında olan kişiyi ifade eder. “Göçmen” ise zulüm veya şiddetten ziyade ekonomik ya da sosyal nedenlerle ülkesini terk eden bireydir. “Kaçak” ya da “yasadışı göçmen” gibi ifadeler, genellikle hukuki statüsü belirsiz olan kişileri tanımlamak amacıyla kullanılsa da, insan onurunu zedeleyen, olumsuz çağrışımlar taşıyan ve ayrımcılığı teşvik edebilecek bir dil içerdiğinden kaçınılması gereken kavramlardır. Bu tür durumları tanımlarken, hem hukuki hem de insani açıdan daha doğru ve tarafsız bir ifade olan “[[Düzensiz Göçmen|düzensiz göçmen]]” teriminin kullanılması tercih edilmelidir. | ||
| + | |||
| + | Bu yanlış kullanımlar, kamuoyunda mültecilere yönelik önyargıların artmasına, hukuki haklarının göz ardı edilmesine ve mültecilerin korunma ihtiyaçlarının görmezden gelinmesine yol açabilir. Bu nedenle, mülteci teriminin uluslararası hukuka uygun biçimde kullanılması ve doğru kavramlarla ayrıştırılması büyük önem taşır. | ||
{{Temel_Terimler}} | {{Temel_Terimler}} | ||
[[Category:Temel_Terimler]] | [[Category:Temel_Terimler]] | ||
| − | |||
19.46, 14 Haziran 2025 itibarı ile sayfanın şu anki hâli
Mülteci, vatandaşı olduğu ülke dışında bulunan ve ırkı, dini, milliyeti (tabiiyeti), belirli bir sosyal gruba mensubiyeti veya siyasi düşünceleri nedeniyle zulme uğrayacağından haklı sebeplerle korktuğu için vatandaşı olduğu ülkeye dönemeyen veya dönmek istemeyen kişidir. Bu tanım, uluslararası hukukta 1951 Mültecilerin Hukuki Statüsüne Dair Sözleşme’de (Cenevre Sözleşmesi) yer almakta olup, söz konusu sözleşme 1967 tarihli Protokol ile genişletilmiştir. Mülteci statüsü, yalnızca zulüm korkusuyla ülkesini terk eden kişilere yönelik uluslararası korumayı kapsamaktadır.
Bu kişileri kapsayan yasal sistem, yalnızca 1951 Sözleşmesi ve 1967 Protokolü ile sınırlı kalmayıp, aynı zamanda bölgesel ve evrensel nitelikteki insan hakları sözleşmeleriyle de desteklenmektedir. Bu çerçeve, mültecilerin kendi devletleri tarafından korunmadıkları koşullarda, özel bir uluslararası koruma rejimine tabi tutulmalarını mümkün kılar. Mültecilere tanınan bu koruma, geri gönderilmeme (non-refoulement) ilkesi başta olmak üzere, yaşama hakkı, özgürlük ve güvenlik hakkı gibi temel hakların uluslararası düzeyde güvence altına alınmasını içerir.
Mülteci statüsü, bireysel başvuru ve değerlendirme süreçleriyle tanınır. Statü tanındıktan sonra kişi, ilgili devletin mevzuatına göre yasal olarak kalma hakkı kazanır ve çeşitli sosyal, hukuki ve ekonomik haklardan yararlanabilir. Bu haklar arasında sağlık hizmetlerine erişim, eğitim, barınma, çalışma izni ve aile birleşimi yer alır.
Karma Kullanımlar ve Yanlış Anlamalar:
Mülteci terimi, günlük dilde ve medyada sıklıkla "sığınmacı", "göçmen" ya da "kaçak" gibi terimlerle karıştırılmaktadır. Oysa bu terimler, hem hukuki hem de pratik anlamda birbirinden farklıdır. “Sığınmacı”, henüz mülteci statüsü kazanmamış, başvurusu değerlendirme aşamasında olan kişiyi ifade eder. “Göçmen” ise zulüm veya şiddetten ziyade ekonomik ya da sosyal nedenlerle ülkesini terk eden bireydir. “Kaçak” ya da “yasadışı göçmen” gibi ifadeler, genellikle hukuki statüsü belirsiz olan kişileri tanımlamak amacıyla kullanılsa da, insan onurunu zedeleyen, olumsuz çağrışımlar taşıyan ve ayrımcılığı teşvik edebilecek bir dil içerdiğinden kaçınılması gereken kavramlardır. Bu tür durumları tanımlarken, hem hukuki hem de insani açıdan daha doğru ve tarafsız bir ifade olan “düzensiz göçmen” teriminin kullanılması tercih edilmelidir.
Bu yanlış kullanımlar, kamuoyunda mültecilere yönelik önyargıların artmasına, hukuki haklarının göz ardı edilmesine ve mültecilerin korunma ihtiyaçlarının görmezden gelinmesine yol açabilir. Bu nedenle, mülteci teriminin uluslararası hukuka uygun biçimde kullanılması ve doğru kavramlarla ayrıştırılması büyük önem taşır.
