Sığınmacı
Sığınmacı, zulme uğrama riski nedeniyle ülkesinden ayrılan ve başka bir devlete, 1951 tarihli Cenevre Mülteci Sözleşmesi veya ulusal koruma mevzuatları kapsamında uluslararası koruma başvurusu yapan ancak başvurusu henüz sonuçlandırılmamış kişiyi ifade eder.
Sığınmacılar, resmi olarak mülteci statüsü tanınmamış olsalar da, başvuru süreci boyunca geri gönderilmeme ilkesi (non-refoulement) kapsamında korunurlar. Bu ilkeye göre, başvurusu değerlendirme aşamasında olan bir kişi, zulüm görebileceği ülkeye sınır dışı edilemez.
Sığınmacılar, genellikle şu gerekçelerle başvuruda bulunurlar:
- Irk, din, milliyet, belirli bir sosyal gruba mensubiyet ya da siyasi görüş nedeniyle zulüm görme riski,
- Yaygın şiddet, iç savaş ya da ciddi insan hakları ihlalleri nedeniyle hayatlarının tehlikede olması.
Sığınmacı statüsü geçicidir ve kişinin başvurusu kabul edildiğinde mülteci, reddedildiğinde ise düzensiz göçmen veya sınır dışı edilebilir yabancı konumuna düşebilir.
Haklar ve Koruma:
Sığınmacılar, bulundukları ülkede temel haklardan yararlanma hakkına sahiptirler. Bunlar arasında yaşam hakkı, işkence ve kötü muameleye karşı korunma, temel sağlık ve barınma hizmetlerine erişim, eğitim hakkı ve adil bir iltica sürecine erişim yer alır.
Not:“Sığınmacı” ile “mülteci” terimi karıştırılmamalıdır. Mülteci, sığınma talebi kabul edilmiş kişidir. Sığınmacı ise bu statüye başvuran ve süreci devam eden kişidir.
